بدون ترديد خداوند -عزوجل- براي کاميابي و خوشبختي انسانها در گسترهي زمان، دين کاملي را فرستاده است که هر حکم آن ماية حيات، هر دستورش موجب سعادت و هر رهنمودش از درياي بيکران حکمت و معرفتش، مشعل فروزان هدايتي ميباشد فراز راه بشريت؛ بشريتي که به ظاهر پيشرفته است؛ اما در حقيقت، پلههاي انحطاط، فرومايگي و لجامگسيختگي را با سرعتي سرسامآور و تالشي مضاعف طي ميکند. اسالم و رهنمودهاي گهربارش، پيامآور عزت، شرف و بهروزي است، و انسان مسلمان آنگاه به عزّت واقعي و سعادت حقيقي ميرسد که طوق اطاعت و فرمانبرداري را در تمامي امور ديني بر گردن نهد، و از حريم اسالم با عمل به احکام اسالمي و پايبندي به شريعت و سنتهاي نبوي پاسداري نمايد. امروز، جوامع اسالمي با مشکالت عديدهاي روبرو هستند؛ عالوه بر بحرانهاي عظيمي که مسلمانان در سراسر گيتي گرفتار آناند که شايد اين همه بحران و مشکل پيامدهاي همين دينگريزي و نفسپروري ميباشند. چون عقبنشيني و سهلانگاري در امور ديني و احکام الهي و نبوي بحرانزاست؛ بحرانهايي که بسا امکان قلع و قمع مسلمانان در آن ميرود. علت اصلي هم در اين گونه موارد تنها بيعملي نيست؛ بلکه بدعملي نيز هست که شايد سختتر و عميقتر از بيعملي باشد. چه آن که روزانه ميبينيم بر اثر تأثيرپذيري نابجا و ناآگاهانه از فرهنگ منحط غرب، عدهاي هرگز به سوي عمل نمودن به سنّتها گامي برنميدارند. برخي ديگر با بدعملياي که گرفتار آن هستند دست به تأويل و تفسير ـ بيمورد ـ ميپردازند، بعضي از انسانها هم بنابر علل مختلفي، زبان به اعتراض و استهزا ميگشايند که چه بسا در اين گونه موارد، به تصريح فقهاي امت، خطر زوال ايمان ميرود. 6 وجوب گذاشتن ریش در حالي که هر ملتي براي حفظ و هويت و امتياز خويش فداکاري ميکنند، امت اسالم بايد در راستاي مبارزه، جهت حفظ بقاي هويت خويش به ميدان بيايد. امروزه »سيکها« در هر جا و هر محيطي حاضر نيستند از رسم و عمامه خويش دوري گزينند. چنانکه در هندوستان ـ بنابر تازهترين اخبار ـ با فعاليتهاي گستردهاي توانستهاند حکومت را قانع کنند که اين گروه )سيکها( در مراکز پليسي و نظامي هم بايد با همان وضعيت اصلي، يعني با عمامه و ريش گرهخورده، به انجام مسئوليت بپردازند. اما مسلمان از اين قاطعيت و عزم راسخ بسيار دور افتاده است و ميخواهد که در هويتي ديگر غير از هويت واقعي خويش زندگي بسر کند. از اين رو بود که به اشارهي استاد محترم ـ حضرت موالنا مفتي محمد قاسم قاسمي - حفظهاهلل- اقدام به ترجمه رسالهي حضرت شيخالحديث موالنا محمدزکريا )رحمه اهلل( که درباره سنت ريش بود، اقدام نمودم تا شايد قدمي باشد در راه احياي اين سنت ترکشدهي حضرت رسول اکرم -صلى اهلل عليه وسلم- و انگيزهاي باشد براي مسلماناني که تاکنون در ورطه غفلت و ناآگاهي قرار گرفتهاند؛ تا ظاهر و باطن خود را با زيور سنت نبوي بيارايند و رضايت خالق که منوط به پيروي از سنتهاي پيامبر اکرم -صلى اهلل عليه وسلم- است، حاصل نمايند. نکته شايان ذکر آنکه هدف از ترجمه اي ً ن کتاب لزوما آن نيست که ريشتراشان را از دايرة اسالم خارج کنيم يا به اتهام ديگري منسوب نماييم؛ بلکه منظور آنست که اين فضاي بيپروايي که نسبت به اين سنت واالي آن حضرت -صلى اهلل عليه وسلم- ميشود، شکسته شود و کساني که ناآگاهانه به اين گناه بزرگ مبتال هستند، متوجه شده، در ساختار ظاهري خويش تجديدنظر کنند، چرا که گناه هر قدر باشد، نبايد انسان آن را کوچک و معمولي پندارد؛ چون خداوند -عزوجل- قانوني دارد و تکيه بر عفو و گذشت خداوندي، نبايد انسان را نسبت به اوامرش بيپروا و جسور گرداند. در خاتمه الزم است يادآور شوم که اين ترجمه خالي از کاستي و نقص نيست؛ لذا اميدوارم که صاحبنظران و انديشمندان ما را در جهت اصالح آن ياري دهند. وما توفيقي إال باهلل عليه توکلت وهو رب العرش الکريم عبداللطیف ناروئي بررسی حرمت تراشیدن ریش در منابع حدیثی اهل سنت است. به تصریح نویسنده، هدف از نگارش این اثر، احیای سنت فراموش‌شده رسول‌الله صلی الله علیه وسلم درباره نحوه صحیح پیرایش موهای سر و صورت است؛ به این امید که مسلمانان ظاهر و باطن خود را با زیور سنت نبوی بیارایند و از این طریق، رضایت خدای متعال را کسب کنن وی در بخش نخست کتاب، احادیث صحیحِ‌ رسیده از رسول اکرم صلی الله علیه وسلم را نقل و تفسیر نموده و نشان می‌دهد که بلند کردن ریش و کوتاه‌ کردن سبیل، در راستای فطرت انسان است. در ادامه، به توصیف شمایل مبارک پیامبر پرداخته و در پایان، مقدار شرعی ریش و حدِ ازاله آن را توضیح داده و فتوای ائمه مذاهب و عالمان دینی را در این مورد نقل می‌کن بخش دوم کتاب، پاسخ به شبهات مخالفینِ حرمت تراش ریش و پرسش‌های متداول در این زمینه است.