إن الحمد ﷲ، نحمده ونستعينه ونستغفره، ونعوذ باﷲ من شرور أنفسنا وسيئات أعمالنا، من يهده اﷲ فلا مضل له، ومن يضلل فلا هادي له، وأشهد أن لا إله إلا اﷲ وحده لا شريك له، وأ شهد أن محمداﹰ عبده ورسوله، صل ى اﷲ عليه وعلى آله وأصحابه ومن تبعهم بإحسان إلى يوم الدين وسلم تسليماﹰ كثيراﹰ . أما بعد: باطل و حق تا كه اين هستي هست در گير هم اند، اقتضاي حكمت پروردگار همين بوده، قرآن كريم به جريان زد و بندهاي فكري اش اره مي نما يد ﴿ . شك نيست، اگر خداوند بخواهدبندگانش را در راه درست سمت و سو مي دهد ولي اين دو گروه در گير همديگر خواهند ماند. اﷲ متعال هدايت انسان را همواره از راه ارسال پيامبران انتظـام نمـود، بـه آمـدن هـر پيامبر دين اسلام تجدي د مي شد ، با گذشت زمانه دين تحريف مي گ رد يـد، جهـان بارهـا چنين تجديد و تحريف را تجربه نمود، با لأخير محمد  به عنوان آخرين پيامبر مبعوث گرديد، عدم تحريف شريعت وي از طرف خداوند توانا تضمين شد. اينك كه ما در قرن پانزدهم بعثت قرار داريم، با گذشـت صـدها سـال انـدك تـري ن تحريف را در دين اسلام مشاهده نمي كنيم . ابن سباي يهودي خوا ست كه اسلام عزيز را دستخوش آرزو هاي شوم خود قرار دهد ولي نتوانست، آري تودهء محدودي را هم فكر خود ساخت ولي هم فكرسازي دستهء از انس ا ن ها به مفهوم دستخوش قرار گرفتن دين نيست، شيعيان تفكر سبائيت را پذير فتند با حمل لواي ابن سـباي يهـودي كتلـهء بزرگـي بشـريت را بـه كـام گمراهـي كشـاندند، دانشمندان تشيع از آنجاي كه اهداف خود را در قرآن و حديث پيـدا نكردنـد بـه دامـن فلسفه چنگ زدند از آدرس فلسفه خواستند كه تا حدي بر اوضاع حاكم شوند ولي ايـن اقدام هم بجاي نرسيد، چگونه ممك ن است كه سبك فلسفه بر طنين قـرآن غالـب آيـد، مذهب شيعه از ديدگاه علماي بزرگ ازهر گرچه تا هنوز فلسفه مداحين خود را دارد، تعداد جواناني كه، آ شفتهء خرد سياسي اند و از نارساي هاي قرآن شناسي رنج مي بر ند عاشق ابروي فلسفه گشته اند بیان دروغ‌پردازی‌های علمای شیعه – بویژه در عصر حاضر – و مفاسد و معضلاتی است که پس از انقلاب اسلامی، گریبانگیر جامعه ایران شده است. نویسنده در بخش نخست، به مناظرات علمای اهل سنت، به ویژه در عربستان و مصر، با علمای شیعی ایران پرداخته و از این رهگذر، ادعاهای کذب و باطلِ علمای شیعه را در معرضِ قضاوت عموم قرار می‌ده در بخش بعد، به سرنوشت مصلحان و دگراندیشانِ شیعه ایران و برخورد جامعه با آنان اشاره می‌کن بخش بعدی کتاب، نمونه‌هایی از مفاسد اجتماعیِ حکومت شیعیِ ایرانِ معاصر را به تصویر می‌کش وی در ادامه، به موارد متعدد دروغ‌پردازی‌های تاریخیِ شیعه در باره صحابه و تابعین پیامبر عزیز اسلام می‌پردازد و نشان می‌دهد که توصیفات آنان، تا چه اندازه با حقایق تاریخی در تضاد و تعارض است.