عبد الله جرجس بن ابي ياسر بن ابي المكارم بن ابي الطيب بن قردينة بن الطيب بن يوسف بن العميد ، بيختصر اسمه بـ جرجس بن العميد او جرجيس بن العميد و " المكين جرجس بن العميد "، إتلقب بـ "الشيخ المكين و كاتب الجيوش المنصوره ( القاهره، 1202 - اتوفى، 1273 ). مؤرخ مصرى مسيحى عاش فى العصر الأيوبى و العصر المملوكى و بينتمى لمدرسة التأريخ المصريه فى العصور الوسطى.

ابن العميد عاصر السلاطين الصالح أيوب و شجر الدر و عز الدين أيبك و نور الدين على و قطز و الظاهر بيبرس. اشتغل كاتب ديوان الجيش المصرى ، و قبل كده كان أخوه الاسعد ابراهيم بيشتغل كاتب الجيوش فى عهد الملك الأيوبى العادل، و هو نفسه كان رجل دوله فى العصر المملوكى و بالتالي كان مطلع كويس على أحداث تاريخيه مهمه فى الفتره دىى من تاريخ مصر. و اكمن ابن العميد من جهه تانيه كان عارف تاريخ المسيحيه و أحوالها فى مصر فده اداه بعد اضافى ساعد بقية المؤرخين اللى جم بعده. من أهم كتبه "المجموع المبارك" و دا كتاب كبير أرخ فيه من بداية العالم لغاية عصره ( عهد الظاهر بيبرس ) ايام المماليك، واترجم فى ليدن للاتيني حوالي سنة 1625 ، و " أخبار الأيوبيين " ، و " مختصر البيان فى تحقيق الإيمان " و اسمه كمان " الحاوى " فسر فيه ايات من الانجيل و وضح مسائل كان عليها اختلافات. ابن العميد كان ضليع فى اللغه القبطيه و اللغه العربيه و له إهتمامات فى علم الفلك. ذكر ابن العميد فى تأريخه إن لقب " البابا " ، معناه ابو الأباء و انه استخدم لأول مره فى مصر لتمييز البطرك و بعدين اللقب اتنقل من مصر لروما.

❰ له مجموعة من الإنجازات والمؤلفات أبرزها ❞ أخبار الأيوبيين ❝ الناشرين : ❞ مكتبة الثقافة الدينية ❝ ❱